Phulani werd geboren in 1976 in de Oostkaap, Zuid-Afrika. Zij is autodidact en heeft zich altijd artistiek geuit door middel van verschillende media, of het nu tekenen, schilderen, fotografie of kledingontwerp is. Phulani richt zich nu op portretten. En de eigenlijke focus daarvan is proberen emotie teweeg te brengen, omdat ze emotioneel gedreven is. Ze legt veel nadruk op de ogen, omdat ze vindt dat we allemaal op die manier verbonden zijn.

In feite komt Phulani zelf tot uiting in haar schilderijen omdat ze emotioneel gedreven is maar toch vrij ernstig. Ze concentreert zich op de ogen en wil niet te veel van de ogen wegnemen door te veel emotie of een glimlach op het gezicht te zetten, want dat is hoe mensen met elkaar omgaan en contact maken.

Al haar werken zijn “olieverf op doek” en het kan 3 tot 6 weken duren om een schilderij af te maken. Ze verzint in feite een gezicht, ze schildert geen echt persoon maar ze verzint een persoon vertrekkend van 4 of 5 verschillende foto’s. Het gaat er niet om hoe de persoon eruit ziet, maar ze probeert de emotie over te brengen. Ze is van nature op details gesteld en wil dat de ogen opvallen.

Phulani heeft altijd gehouden van hoe Afrika felle, rijke kleuren vierde en hoe mooi ze werden gebruikt om een verhaal over een specifieke cultuur en een manier van leven uit te beelden en te vertellen. Haar schilderijen zijn haar perspectief van een prachtig continent en zijn mensen en de rauwe emotie die ons allen verbindt.

Het was tijdens de lockdown dat Phulani zich realiseerde waarom ze het pad van een artiest heeft gekozen en nu heeft ze eindelijk het antwoord op de vraag die iedereen stelt…….” wat maakt dat je het doet “……” wat drijft je om te creëren “……..en het antwoord is simpel…….Omdat het waarschijnlijk fysiek pijn zou doen als ik het niet zou doen !!!